i love you

             

 ولنتاین مبارک        

به همه لبخند بزن اما با یک نفر بخند

همه را دوست داشته باش اما به یک نفر عشق بورز

 تو قلب همه باش اما قلبت همیشه برای یه نفر باشد

به نام انکه فروغ چشمانش روشنایی بخش طوفان خاطراتم شد

هوشیار تر از مجنون در عالم و ادم نیست

ما با کمی اب و نان او با دل خود می زیست

هیچ کس

هیچ کس اشکی برای ما نریخت هر که با ما بود از ما می گریخت

چند روزی هست حالم دیدنیست حال من از این و آن پرسیدنیست

 گاه بر روی زمین زل می زنم گاه بر حافظ تفاءل می زنم

حافظ دیوانه  فالم را گرفت یک غزل آمد که حالم را گرفت

 ما زیاران چشم یاری داشتیم

خود غلط بود آنچه می پنداشتیم

مرا از یاد نبر

برای....

 صدا کن مرا که صدایت زیباترین نوای عالم است

صدا کن مرا که صدایت قلب شکسته ام را تسکین میدهد

صدا کن مرا تا بدانم که هنوز از یاد نبرده ای مرا نشسته ام

 تا شاید صدایم کنی صدایم کنی ومحبت بی دریقت را نثارم کنی

****************************************************

اشکهایم را روی نامه ی عاشقانه با قطره چکان جعل میکردم

خاطرم امد شاید دلتنگ خنده هایم باشی

ببخش اگر این روزها عشق با گریستن اثبات میشود

****************************************************

وفای شمع را نازم که بعد از سوختن

به صد خاکستری در دامن پروانه میریزد

نه چون انسان که بعد از رفتن همدم
 

گل عشقش درون دامن بیگانه میریزد

****************************************************

دوستت دارم ....

اگر کلمه دوستت دارم قیام علیه بندهای میان من و توست

 اگر کلمه دوستت دارم راضی کننده و تسکین دهنده قلب هاست

اگر کلمه دوستت دارم پایان همه جدایی هاست

اگر کلمه دوستت دارم نشانگر عشق راستین من به توست

 اگر کلمه دوستت دارم کلید زندان من و توست

 پس با تمام وجود فریاد میزنم دوستت دارم

دلم

عشق

 عشق یعنی پاکی و صدق و صفا خود شناسی حق شناسی از وفا

 عشق یعنی دور بودن از خطا بنده بودن خلوت دل با خدا

 عشق یعنی نفس را گردن زدن پاک و طاهر گشتن روح و بدن

عشق یعنی صیقل زنگار دل دیدن اسرار غیب در جام دل

حقیقت

حقیقت انسان به آن چه اظهار میکند نیست بلکه حقیقت او نهفته در آن چیزی است

 که از اظهار آن عاجز است بنابراین اگر خواستی او را بشناسی

نه به گفته هایش بلکه به ناگفته هایش گوش فرا بسپار

گریز و درد

رفتم مرا ببخش و مگو او وفا نداشت

راهی به جز گریز برایم نمانده بود

این عشق اتشین پر از درد بی امید

در وادی گناه و جنونم کشانده بود

رفتم که داغ بوسه پر حسرت ترا

با اشک دیده زلب شستشو دهم

رفتم که نا تمام بمانم در این سرود

رفتم که با نا گفته به خود ابرو دهم

یکی از شعر های فروع فرخزاد و گذاشتم امیدوارم خوشتون بیاد